De oorsprong van thee.

Het begin van de theecultuur ligt in China. Duizenden jaren geleden werd het daar al gedronken. Het verhaal gaat dat 3000 jaar voor Christus keizer Shen Nung de ontdekker is geweest. De legende wil dat de keizer water kookte in het bos, hij verwonderde zich vervolgens over de heerlijke geur die ontstond. Die bleek te worden veroorzaakt door een paar blaadjes van een onbekende plant die in het water waren gevallen De thee was ontdekt. Thee is een tropische plant met roze- witte geurige bloesem.

In de vrije natuur kan de plant uitgroeien tot een hoogte van zo’n 20 meter. Op theeplantages probeert men door snoeien de plant niet hoger dan circa 1 meter te laten worden, dat vergemakkelijkt vooral het plukken van de blaadjes. De struik kan op verschillende manieren worden gecultiveerd, samen met de verschillende manieren van oogsten en bereiden levert dat een enorme variëteit in soorten op. De bekendste theesoorten komen uit China, Sri Lanka, Indonesië en India.

Wat is thee.

Thee is een warme drank gemaakt van de gedroogde bladeren van de plant ‘Camellia Sinensis’. Dit is een plantensoort die van oorsprong voorkomt in Zuidoost-Azië. De bladeren en knoppen van deze plant worden gebruikt om thee te produceren. Tegenwoordig wordt thee over de hele wereld in tropische en subtropische gebieden geteeld. Van de theeplant wordt groene, oolong, witte en zwarte thee gemaakt. De Camellia Sinensis is een altijd groene struik of kleine boom die zo’n 17 meter kan worden, maar meestal tot onder de 2 meter wordt gesnoeid als het voor de bladeren wordt geteeld. De bladeren zijn 4-15 cm. lang en 2-5 cm.breed. Verse bladeren bevatten ongeveer 4% cafeïne/theïne. Voor de productie van thee wordt bij voorkeur gebruik gemaakt van jonge lichtgroene bladeren. Deze hebben korte witte haren aan de onderzijde. Oudere bladeren zijn donkerder groen van kleur en leveren weer een andere theesmaak op.Gewoonlijk worden alleen de knop en de eerste twee of drie bladeren van de plant met de hand geoogst voor de verwerking van thee. Het oogsten wordt elke één tot twee weken herhaald. Bij het trekken van thee in heet water komen vooral geur- en smaakstoffen vrij in de theïne. Theïne is een synoniem voor cafeïne, een stof die effect heeft op het menselijk functioneren. De meeste mensen voelen zich alerter na het gebruik van cafeïne. Een kop thee bevat gemiddeld 30 milligram cafeïne, een kop koffie bevat gemiddeld 75 milligram cafeïne. Naast theïne bevat thee ook fluoride.

Het bewerken

Het geplukte theeblad is nog niet geschikt om thee van te zetten. Daar gaat eerst een uitgebreid proces aan vooraf.
De thee wordt na het oogsten uitgespreid op roosters en door de warmte ( 25 – 30 °C ) verflenst het blad vanzelf. Circa 40 – 50 % van het vocht verdwijnt, het blad wordt zacht en soepel en kan nu gemakkelijk worden gerold.
De blaadjes worden ongeveer een half uur tussen 2 horizontaal schurende vlakken gerold. De theebladeren breken, zodat het blad sap vrij komt. Dit zet het begin van het fermentatie proces in gang. De gerolde blaadjes worden in bakken gedaan en enkele uren in een speciale fermentatiekamer (temperatuur 25 °C) gezet. Er wordt lucht doorheen geblazen met een vochtigheidsgraad van 95%. De kleur van het blad verandert in roodbruin en het speciale thee-aroma ontwikkelt zich. De tijdsduur van de fermentatie bepaalt vrij sterk het karakter van de uiteindelijke thee. De fermentatie wordt gestopt door het drogen.De vochtige theebladeren worden gedroogd bij een temperatuur van ongeveer 95°C. Het vochtgehalte wordt teruggebracht tot 4-6%. De thee is nu donker van kleur. Van 100 kg. vers geplukte blaadjes blijft zo niet meer dan 20 kg. zwarte thee over.De thee wordt nu met behulp van grote schudzeven op grootte gesorteerd.